Ljubica (Bajić) Lalić (1910–1946) bila je majka Ivana V. Lalića i ćerka srpskog kompozitora Isidora Bajića. Ljubica je odgajala svog sina u Beogradu, gde je porodica živela sve dok u 35. godini nije obolela od tuberkuloze. U potrazi za lečenjem preselila se u Zagreb, gde se o njoj brinuo specijalista za tuberkulozu dr Stjepan Kašnar. Preminula je 1946. godine, ostavivši iza sebe supruga i petnaestogodišnjeg sina.

​

Prema svim svedočanstvima, Ljubica i Ivan bili su izuzetno bliski. Njena smrt duboko je uticala na njega i nadahnula veliki deo njegovog ranog pesničkog stvaralaštva. Ona je stalni izvor inspiracije u većini njegovih zbirki poezije.