Ivan V. Lalić (1931–1996) bio je srpski pesnik, prevodilac i književni urednik. Rođen je u Beogradu, od majke Ljubice (Bajić) i oca Vlajka Lalića, a unuk je kompozitora Isidora Bajića. Njegovo detinjstvo oblikovali su rat i rana smrt majke 1946. godine, što je odredilo motive tuge, sećanja i gubitka koji prožimaju njegovu poeziju. 

​

Godine 1946. njegova porodica se preselila u Zagreb, gde se njegova majka lečila od tuberkuloze kod dr Stjepana Kašnara. Tamo je Ivan upoznao Branku Kašnar, svoju buduću suprugu i središnju inspiraciju u životu i radu. Venčali su se 1954. godine, a 1961. preselili u Beograd, gde je radio kao književni urednik na Radio Zagrebu, pre nego što je iste godine postao sekretar Saveza književnika Jugoslavije. Od 1979. do penzionisanja 1993. godine bio je urednik u izdavačkoj kući Nolit u Beogradu.

​

Lalić je objavio jedanaest zbirki poezije na srpskom jeziku, sa prevodima na više stranih jezika. Prve pesme objavio je 1952. godine, a svoju prvu zbirku 1955. Njegova poslednja knjiga objavljena je 1996. godine, iste godine kada je preminuo.